Friday, August 22, 2008

મારું અસ્તિત્વ


' હાર્ટ' ના સર્વરમાં જાણીતો 'સ્વાર્થ' નામે વાયરસ,
સંવેદનાના સંદેશા 'કરપ્ટ્' મળે,

આપણે 'વાઇડ સોસિઅલ નેટ્વર્ક' માં સફળ,
આપણે 'હોમ' નેટવર્કમાં નિષ્ફળ,

આપણે ૬ યુ એસ બી પોર્ટસવાળા, 'મલ્ટી થ્રેડીંગ' સંબંધોમાં માનનારા,
કોમન પ્રોટોકોલ - એ એસ ટી પી ( આર્ટિફિસીઅલ સ્માઇલ ટ્રાન્સફર પ્રોટોકોલ) ના સહારે જીવનારા,
રોજ રોજ 'કોન્ફ્લિક્ટ્' થાય છે - 'પ્રોટોકોલ્સ્' 'પોર્ટસ', 'વિચારો' - બધું જ ...

હું 'પ્રિન્ટર' , પ્રિન્ટ કરું બીજાનાં વિચારો- મારા 'બ્લેન્ક પેજ' બ્રેઇન ઉપર,
હું 'સ્કેનર' 'સ્કેન' કરું વિશ્વાસને, હું 'ક્રેકર'..'ક્રેક' કરું વિશ્વાસને- - -

'અપડેટ' કરું, 'રિફ્રેશ' કરું - રોજ રોજ મારી સંસ્કૃતિને,
સ્વાગત કરું 'ડિફોલ્ટ ડેસ્ક્ટોપ'થી - 'શિફ્ટ + ડીલીટ' કરું જૂના સંબંધોને .......

હું 'નેટવર્ક એન્જિનિયર' - મારું અસ્તિત્વ - મારું કોમ્પ્યુટર ,
યુ નો ? હું વાપરું છું - 'વિન્ડોસ એસ એલ' - સેલ્ફિશ લાઇફ !
(Feb 2002)

Friday, August 15, 2008

શક્યતાનું ઢાંકણ

જાઓ જો કદીક શબ્દોનાં કટકા કરી રસોડામાં,
વિચારોના મસાલિયામાં ભેળ-સેળ રંગો મળે,

કેમેય કરીને જામતું નથી આ મહીં-દિલ,
થોડુંક વલોવાતું ને પછી ખાટી છાશ મળે !

સંબંધોના ફ્રિજમાં ડોકિયું કરો સહજ,
અકબંધ - અવનવાં રંગમાં લોકો મળે,

હાથ ફેલાવો તાજા શાકની આશમાં,
બરફ આડે થીજેલા વાસી ભાત મળે !

મજલ 'કાપવાનું' શરૂ કરો ક્યાંકથી ને,
ચપ્પુ પર લોહીની અમથી ધાર મળે,

સમારતાં ડુંગળીની તીખી યાદો,
ખબર ન પડે કોઇને, એમ રડવાનું કારણ મળે!

'છ્મ્' કરતો વઘાર ને ધુમાડો ગુંગળાય,
ન કરે યાદ કોઇ, ને અચાનક ખાંસી મળે !

બે-ચાર ચીસો સંભળાય દિલનાં કુકરમાંથી,
હોંશે ખોલે શક્યતાનું ઢાંકણ 'મેહુલ',
.... ને આંધણ સહુ કાચા મળે !

Friday, June 22, 2007

આવજે.. બા..હું જાઉં છું....

બા..મોટર હોમ ડ્રાઈવિંગ લેશન,ગોલ્ડ કોસ્ટ,ઓસ્ટ્રેલિયા,૨૦૦૬

બા..છાપું વાંચતા..સિડની, ઓસ્ટ્રેલિયા,૨૦૦૬

કેસર ડાર્લિગ,"સ્ટાઈલ બા" સિડની, ઓસ્ટ્રેલિયા,૨૦૦૬



રાહુલ,બા અને હું..અમે કોલેજમાં હતા ત્યારે..અમદાવાદ,૧૯૯૯

મારી બા અત્યારે ૮૬ વર્ષની છે, ગયા વર્ષે તે ઓસ્ટ્રેલિયા આવી ત્યારે પણ નવું જાણવાની,જોવાની અને માણવાની ઉત્સુક્તા હજી પણ એટલી અકબંધ છે, અમે નાના હતા ત્યારથી અત્યારસુધી અમારી સંભાળ લીધી છે અને હજી પણ લે છે,ભલે અમે ત્રણેય અલગ અલગ દેશમાં હોઈએ..!

ક્યાંય બહાર જાય તો 'રોડ ક્રોસ' કરતાં સંભાળજે,
નહીં તો કોઇને સાથે લઈને જજે, એકલી ના જઈશ,
દેરાસરના પગથિયાં ઉતરતાં સંભાળજે,
અને હા..લાકડી અને શાલ લેવાનું ભૂલી ના જતી પાછી..

પાછાં આવતાં 'ફ્રુટ'કે શાક ના ઊંચકાય તો,કાંઈ નહીં,
મમ્મીને ઓફિસે ફોન કરી દેજે,ઓફિસેથી પાછા આવતાં લેતી આવશે..
અને 'વોશિંગ મશીન'માં કપડાં નાખીને,પેલું 'બટન' ૨૦ ઉપર મૂકી દેજે અને..
કપડાં એક-એક કરીને બહાર કાઢજે કાં તો,'રમેશ'ને કહેજે,
નહીંતર પાછું પેટમાં દુઃખશે,અને સાંજે પપ્પા આવીને બોલશે !
'રમેશ' ના આવે તો, વાસણો ભલે પડ્યાં..પછીથી થશે.

સાંભળ, જમ્યા પછી બપોરે ગેસની 'ધોળી' અને
'પેશર'ની 'પીળી' ગોળી લેવાનું ભૂલતી નહીં,
અને સૂતી વખતે બપોરે 'ઈલેક્ટ્રીક કોથળી'થી 'શેક' કરજે..!
તને ખબર છે ને આજે બપોરે 'ટી વી' ઉપર,
જૈન 'ધરમ' નો 'પોગ્રામ' આવવાનો છે?જોવાનું ભૂલતી નહીં,
અને રાત્રે દેરાસરથી વ્હેલી આવી જજે,
તારી પેલી 'સિરિયલ' 'સાંસ ભી કભી બહુથી' આવવાની છે !

જો તારે ગુજરાતી 'સિરિયલ' જોવી હોય તો,
'રિમોટ્'નું નીચેનું 'બટન' છે એ દબાવજે,અને પાછો તારે 'વોલુમ' મોટો જોઈશે..
તો તું તેમાં ડાબી બાજુનું બટન દબાવજે ...હ..ને?
બપોરે પપ્પા ફોન કરશે ટપાલ માટે,
અને મમ્મી 'રમેશ' આવ્યો છે કે નહીં એના માટે તો,સાંજનું જમવાનું પણ પૂછી લે જે..મમ્મીને..

કાંઈ પણ જરુર હોય તો,ઉપરવાળા કાકીના ફ્લેટનાં 'બેલ'ની 'ચાંપ' દબાવજે.
ફ્લેટની જાળીની અંદરથી 'આંકડી' પાડીને રાખજે,કોઈ જાણીતું હોય તો જ ઉઘાડજે..

અને તું 'ચોકઠું' કેમ કાઢી નાખે છે વારે ઘડીએ?
આખો દિવસ પહેરવાની ટેવ પાડ..
હું પછી આવીને પગે 'મુડ' (moov)લગાડી આપીશ
અને પેલું 'રાહુલ'વાળું 'અમેરિકા'નું ક્રિમ પણ લગાડતી રહેજે.

મને પછી ડબ્બામાંથી તેલ કાઢવાનું અને
ઘંટીએથી લોટ લાવવાનું યાદ દેવડાવજે..
કાલે રાત્રે તેં આઈસ્ક્રિમ ન્હોતો ખાધો..
ફ્રિજરમાં છે..બપોરે ઉઠીને ખાઈ લેજે..મસ્ત છે !

કોઈનો ફોન આવે તો નામ-નંબર ખાસ લખી લેજે,
અને અંગ્રેજીમાં બોલે'તો ગુજરાતીમાં બોલવાનું કહેજે..
ચાલ તો ..હું જાઉં છું..
સાંજે દાળ-ઢોકળી કરે'તો 'રાઈ' ઓછી નાખજે ..હને?
અને પાછાં આવતાં મોડું થાય તો રાહ ના જો'તી,
ચિંતા ના કરતી...જાઉં છું...
બા'બાય... "કેસર ડાર્લિંગ" !..............જાળી વાસી દે પહેલાં.

Monday, December 04, 2006

દોસ્તાર

હોય એ દિવસો સબમીશનના કે હોય પછી એક્ઝામ્સની તૈયારીના
હસી લેતાં'તા સાથે આટલા બધાં ટેન્શનમાં
આમ તો ઘડીભરની નવરાશ નહોતી ને,
દિવસો નીકળી જાતા'તા આમ ... જલ્સા-પાર્ટીઓમાં !

મળવાના ટાઈમ ફિક્સ થતા'તા સવાર-સાંજ જ્યાં ફોનમાં
હવે કોને કહું એ લફરાઓ બધાં
ભભરાવીને મીઠું-મરચું સાથમાં ?
ચલાવવાને મળશે શું સાથે બેસીને બાઈક ફુલ-સ્પીડમાં?
ને છોકરીની મશ્કરી કરતાં..

મળશે ક્યાં એ જવાબ મારા હાથને તારી તાળીમાં ...
બસ, હાંકે જતો'તો સાથે પેઈન્ટિંગ્સ કરતાં કે ગીતો સાંભળતાં
નહોતું કંઈ તથ્ય વાતોમાંને છતાંય સહન કરતો'તો બધું
હસીને તું મનમાં ને મનમાં !

વાતો થતી હતી જ્યાં ઈશારા ને ગાળોમાં
મળશે ક્યાં એ છલકતી મસ્તી, હતી જે 'પેલી' આંખોમાં !
તું જ હતો જે જાણતો હતો કે મેહુલ છે કેટલામાં..
વર્ષો વીત્યાંને હજીય તું પણ એવો જ છે મારી નજરમાં

મળી જશે મિત્રો અનેક આ સફરમાં
રસ્તો જોવાનો યાર તારો
મેહુલ આ સફરમાં !

(મારા દોસ્ત વિમલ પટેલ (ટોરન્ટો,કેનેડા) ને અર્પિત...)

Friday, December 01, 2006

હાર



બ્રશથી દોરવા જાઉં છું
પણ કાળો રંગ લાલ થઈ જાય
એ પીળા સૂરજમુખીમાં
ઓરેન્જ કલર કેમ વધારે પડી જાય?

કલમ શું પાડે શબ્દો આડા-અવળા
ખુદ અક્ષરો અર્થમાં ગૂંચવાઈ જાય..
ને મારી પંક્તિઓ ખારી થઈ વહી જાય !

ફાનસનું અજવાળું તો મેં મૂક્યું હતું
તોય પોટ્રેઈટ સ્ત્રીઓનું કેમ અંધારામાં છે ?
વ્હાઈટ કલરની ટ્યુબો ઘસાઈ ગઈ બધી
છતાંય આ ઘરેણાં ઝાંખા પડી જાય ...

સાથ ના આપે મિત્રો મારા
નક્કી કંઈક વાંધો પડ્યો છે,

ઓલા શબ્દોને કલમથી
ને કલર્સને બ્રશથી
નહીં તો..
આટલી જલ્દીથી મેહુલ
હાર ના માની જાય !

કોરો કાગળ

શું કોરો કાગળ જોઈ લખવાનું મન થાય છે?
નક્કી તારા જીવનમાં કોઈ ખાલી સ્થાન છે.

સૃષ્ટિ ને દ્રષ્ટિ બે'યનું મહત્વ સરખું જ છે
વાંચે છે એ શું નહીં ખબર હોય એને જ
ધ્યાન તો એનું ક્યાંક બહાર છે.

વસંત પહેલાનાં પાનખરની જ આ વાત છે,
એમ ના કહેતાં કે મારા નસીબ ખરાબ છે.

જ્યાંથી નીકળ્યો'તો પ્રગતિના પંથ ઉપર
આવી પહોંચ્યો ફરી પાછો ત્યાં જ
રેખા અને વર્તુળનો ભેદ,
હવે મેહુલને સમજાય છે !

બંધ પડેલ બંગલાનાં - જર્જરિત બાગનો - પરિચય

( દસ વર્ષો પહેલાં છોડેલા ( હકીકતે તરછોડાયેલા) બંધ પડેલા બંગલા 'યશોધર' ના બાગનો પરિચય, જ્યાં મેં મારું બાળપણ સંતાડેલું છે )

કાટ ખાઇ ગયેલો મેઇન ગેટ ખોલતાં જ પહેલી નજર,
બાજુમાં વાવેલી 'મોગન વેલ'ના મુળિયાએ તોડેલી દિવાલ ઉપર પડી,
'ગૅટ' ના બે 'પીલર્સ'માં મુકેલા 'ભુંગળા'માંથી..
ખિસકોલીના બચ્ચાંનો અવાજ આવતો હતો,
ત્યાં જ કૂદી પેલી 'પેંધી' પડેલી બિલાડી ... અને એ અવાજ શાંત થઇ ગયો...

પગ-લૂછણિયાંની કિનારો તોડવામાં ઘણાં બધાનો હાથ હતો એ હું જાણતો હતો,
ખાસ તો ખિસકોલી, કૂતરાં અને ચકલીઓ...

બહુ ધીરજથી મેં અને રાહુલે નાંખેલી ત્રિકોણાકાર ક્યારાની ઇંટો ,
હવે સીધી લાઇનમાં નથી રહી, મોટા ભાગની ઉખડી ગઇ છે...

કમ્પાઉંડમાં પડી રહેતાં મારાં 'લ્યુના'ના મિરરના ડાઘની પાછળનું રહસ્ય...?
હા... સવારનાં પો'રમાં આવતી પેલી રાખોડી કાબરો જ'સ્તો !

લીમડાનાં થડમાંથી બહાર આવતું ગુંદર મેં કેટલાંય વર્ષોથી ભેગું નથી કર્યું
અને બે લીમડા વચ્ચે બાંધેલા કપડાનાં તારને પણ
પેલા 'પોપટિયા' પાનાં વડે 'ટાઇટ' કરવાનાં હજુ બાકી છે !

અને જો'તો રાહુલ, બેનનાં ઘરેથી લાવેલા પેલાં ગલબા, 'પીળી પટ્ટી', કેક્ટસ અને કેના
હજી'ય એવા ને એવા જ તરસ્યા છે...
'કેના' ની પાછળ લપાઇને ઝોકા મારતાં પેલા ધોળિયા કૂતરાએ કરેલો ખાડો
હજીય પૂરાયો નથી..

'પીળી કરેણ' ઉપરથી ટપ દઇને પડતું , 'દૂધ' પાડતું 'ટીડોળું'
આજે પણ મારા પગ નીચે ચગદાયું ...
ક્યારેક એનો ઢગલો કરીને, લીમડાની ડાળીમાંથી બનાવેલા 'ગિલોલ'થી,
ઉનાળાના વેકેશનમાં બપોરે, છુપાઇને લોકોને મારવામાં 'ટાઇમ પાસ' થતો'તો .. હે..ને?

કોટે-કોટે જતી પાણીની પાઇપો ઉપર, કાટ ના લાગે એ માટે,
જાતે લગાડેલ લાલ કલર હજી ગયો નથી,
પણ.. પાઇપનાં નળ કોઇ ચોરી ગયું છે !

'કરપાયેલી' ટોટી હજી ઓરડીનાં ભંગારમાં પડી છે..
એની બાજુમાં જ માળી પાસે ખાસ મંગાવેલ છાણીયા ખાતરનો
ફાટી ગયેલો કોથળો પડ્યો છે...

આપણો વાવેલો 'દેશી' મોગરો હવે રહ્યો નથી.. હા..
'જુઇ' ના મૂળિયાં ઉધઇ સામે હજુ પણ ઝઝૂમી રહ્યા છે !

પેંડ્યુલા પણ હવે સપોર્ટ વિના ઉભા રહેતાં થઇ ગયા છે,
તેના થડને અડવાં જતાં, લાલ કીડીઓની ધાર મને વળગી પડી,
ક્યારેક એની ડાળીઓમાં, બુલબુલે મૂકેલા ઇંડા અને બચ્ચાને
કલાકો સુધી જોતાં'તા ! અને..હા કાગડા, બિલાડી ઉપર ખાસ નજર રાખતા'તા..

'પરદા વેલ' થોડાક દિવસો પહેલા કપાવી નાખી ..પપ્પાનું માનવું હતું'કે...
એ 'ખાલી' જંગલી ઝાડી હતી અને મચ્છર પણ બહું થતા હતાં..
મારું માંનવુ છે કે , એ 'યશોધર'ના વરંડાની શોભા હતી અને...
મારા ફેવરીટ 'બ્લુ બર્ડ'નું ઘર હતું ... !

પાછળની ચોકડીમાં લીલ બાઝી ગઇ છે અને પપ્પાની ના પડવા છતાં,
તેની બાજુમાં જ મેં વાવેલા ચંપાનું ઝાડ મોટું થઇ ગયું છે'ને એના મૂળિયાએ,
બિચારી ગટર ફરતે ભીંસ લઇ લીધી છે...

એના ઉપર આવેલા ફૂલો ને અડવા ગયો' પણ............
એક 'જંગલી કરોળિયા' એ બાંધેલા જાળામાં મારો હાથ લપેટાઇ ગયો ..
ત્યારે જ સૂકાયેલા પાંદડામાં, એક કાચિંડો ઝડપથી દોડી ગયો ...

હજી'તો ઘણં બધું શોધવાનું બાકી છે ,
પેલી મધુમાલતીના ક્યારાની નીચે સંતાડેલો કાચના ટુકડાનો ખજાનો,
ક્યારામાં જ ઘરઘત્તા રમતાં બનાવેલ હોજની સિમેંટની પાઇપો,
ચોમાસામાં ખોવાઇ ગયેલી મારી દૂધિયા લખોટીઓ,
ચોકડીની ઇંટો નીચે છૂપાયેલા અને મને હંમેશા ડરાવતાં
'ઝેરી' કાનખજૂરા, ચીકણી માટીમાંથી ઉભરાતાં અળસિયા.. બધું'જ...

અને હજી'તો મારે આખા દિવસમાં મોરે પાડેલા બધાં પીંછા
કંપાઉંડમાંથી ભેગા કરવાના છે ....

સાંજ પડવા આવી ... અનાયાસે .. મારા પગ પાણી છાંટવાની ટોટી
અને ચોકડી તરફ ઉપડ્યા..
અચાનક ભાન થયું , ન'તો ત્યાં નળ હતો, ના પાણી હતું !

માંડ મહેનતે એક વખત બાંધેલી, પાણીના વ્હેણ માટેની 'કોરી' પાળમાંથી,
એક સામટાં ફૂટી નીકળેલા જંગલી ઘાસ અને હા.. પેલા કપડા ઉપર
ચોંટી જાય'ને તે 'કૂતરા'ઓ...... બધા મારા ઉપર ખડખડાટ હસવા લાગ્યાં..... !

હું.. વરંડા ઉપર, 'મોટા અક્ષરે' લખેલ 'યશોધર' ને તાંકી રહ્યો ...
ડૂબતાં સૂરજમાં અક્ષરોનો રંગ ધીમે ધીમે 'પીળિયો' .. 'ફિક્કો' ..
અને સાથે જ હું પણ અશક્ત બનતો જતો હતો.......

Thursday, November 30, 2006

વાર કેટલી ?

ખોટી મથામણ કરી રહ્યો છે એ
દિલના અંગારા બુઝાવવા
બાકી એક ફૂંક મારી ..
ભડકો કરતાં વાર કેટલી ?

ઘણાં સમય પછી માંડ શાંત રહ્યું છે આ પાણી
બાકી આ રહ્યો કાંકરો હાથમાં
વમળો પેદા કરતાં વાર કેટલી?

તણખલું પકડી વર્ષોથી બચવા ફાંફાં મારે છે
બાકી દરિયો તો બહું ઊંડો છે
ડૂબતાં વાર કેટલી ?

જાણી જોઈને મૌન બની એ બેસી રહ્યો
બાકી ત્રણ શબ્દો જ છે
કહેવામાં વાર કેટલી ?

આ તો જીદ છે બસ ..
કે ખુશ થઈ સામેથી આપી દે એને
બાકી 'મેહુલ'ને ઝૂંટવી લેતાં વાર કેટલી?

Monday, November 27, 2006

પણ હોઈ શકે !

કોણે કીધું દુઃખની ભાષા રુદન છે
એ મારું હસવું પણ હોઇ શકે ..
'નભ-ધરા' તમારા માટે કવિતાના શબ્દો છે,
કોઈકનું તે 'ઘર' પણ હોઈ શકે !

સવાર ઊગે છે ને સાંજ ઢળે છે,
અત્યંત સ્વાભાવિક આ દિવસ છે
કોઈકને ઝૂરતી આંખો કંઈક બોલે છે
તેને માટે તે આખું વર્ષ પણ હોઈ શકે !

લખવો ને બોલવો સહેલો છે
અઢી અક્ષરનો એ શબ્દ છે
જરા એને દિલમાં ઉતારી જોજે
કદાચ કેટલીય જિંદગીઓ
એમાં સમેટાયેલી પણ હોઈ શકે?

તે ભાગે છે, પેલો દોડે છે
શું બસ આ જ જિંદગી છે..
આવી જાય હાથમાં ત્યારે આંખ ઉઘાડજે
કદાચ એ તારું સપનું પણ હોઈ શકે !

એક છોકરી

એક હાથ છે આંખો ઉપર
ને બીજો ધબકતાં દિલ ઉપર
એક છોકરી શરમાયને
મારું વિશ્વ એમાં સમાય છે.

અડોઅડ બેઠી છે
પાછળ એ બાઈક ઉપર
એક છોકરીની શિખામણ છતાંય
આટલી બધી ઝડપ મરાય છે?

ફૂટતાં દાણાં મકાઈના ને
મસાલો પણ છંટાય છે
એક છોકરી મઝાથી ખાય ને
બે હોઠો વચ્ચે દિલ પીસાય છે !

અડું તો ગુસ્સે થાય ને
ના અડું તો ઈશારા થાય
એક છોકરીએ ઉભી કરેલી મૂંઝવણ
ને એમાં દિવાનો મૂંઝાય છે !

આ મારી કાપલી ને લા'ય તારી કાપલી,
એક-બે કિતાબોની આપ-લે પણ થાય,
એક છોકરી નથી સાવ ભોળી,
બહુ જલ્દીથી એને ઘરે જવાનું મોડું થાય છે !